Dysplazja stawu biodrowego

Czym jest dysplazja stawów biodrowych

Dysplazja stawów biodrowych oznacza nieprawidłowy rozwój stawu biodrowego. Nieuchronnie prowadzi on do rozwoju zapalenia stawów, a to może powodować bolesność stawu.
Dysplazja stawów biodrowych jest chorobą genetyczną (w niewielkim stopniu ma znaczenie czynnik środowiskowy). W ciągu pierwszych kilku miesięcy życia biodra się rozwijają, stają się niestabilne. W rezultacie głowa kości udowej i panewka oddalają się od siebie podczas wzrostu zwierzęcia. Powoduje to zaburzenia siły nacisku na miękką w tym czasie kość (główka-panewka). Choroba prowadzi do coraz większego spłaszczenia główki, a panewki stają się płytkie. Proces powoduje uszkodzenia chrząstki stawowej (główki i panewki). Uszkodenia chrzastki są kluczowym elementem wtórnej choroby zwyrodnieniowej stawów.

Objawy dysplazji stawów biodrowych

Dysplazja stawów biodrowych jest częstym schorzeniem, zwłaszcza u psów dużych ras. Głównymi objawami są kulawizny tylnych kończyn i sztywność. Ta ostatnia jest zazwyczaj najbardziej widoczna po odpoczynku. Pojawia się trudność przy wstawaniu i niechęć do poruszania się lub ćwiczenia. Zmienia sie sposób chodu na skaczący - tylne nogi poruszają się jak u królika, jest to dość widoczne u młodych psów w kłusie. Bardziej subtelne objawy to niepokój, jęczenie i lizanie skóry na biodrze. Objawy mają tendencję do rozwijania, gdy pies jest młody i rośnie (4 do 10 miesiąca życia), lub gdy jest dorosły. U młodych głównie występuje niestabilność stawu biodrowego, która powoduje ból, podczas gdy u dorosłych psów to zapalenie kości i stawów, co powoduje dyskomfort.

Diagnostyka

Badanie kliniczne może uwidocznić utrate masy mięśni (zanik), zwłaszcza na biodrach. Manipulacja stawów podczas badania może powodować zwiększony ból oraz może być wyczuwalna niestabilność. Jednakże niezbędne w diagnostyce dysplazji stawów biodrowych jest badanie rentgenowskie. Umożliwia ono ocenę stopnia nieprawidłowego rozwoju stawów jak i obecność wtórnej choroby zwyrodnieniowej.

Leczenie dysplazji stawów biodrowych

Sposób leczenia dysplazji stawu biodrowego zależy od wielu czynników, ale najważniejszym jest nasilenie objawów klinicznych. U niektórych psów problem nasilenia objawów klinicznych jest znikome, a w niektórych przypadkach rozpoznanie dysplazji było przypadkowe jako część badania przesiewowego (na przykład dla psa uważanego za zwierzę hodowlane). U innych psów, objawy kliniczne są bardziej nasilone i zabiegi będą skierowane nie tylko na aktualny problem, ale również na potencjalne niedogodności, z którymi dany pacjent zmierzy się najprawdopodobniej w późniejszym życiu. Leczenie niechirurgiczne zaleca się u psów, u których zdiagnozowano dysplazją stawu biodrowego podczas przypadkowego badania. Dla psów z klinicznymi objawami choroby, prawdopodobieństwo dobrych efektów leczenia zależy od tego, jak duży jest ból biodra. Podstawą leczenia nieoperacyjnego jest kontrola masy ciała, fizjoterapia, ustalone ćwiczenia domowe i leki (przeciwzapalne leki przeciwbólowe). W krótkim czasie u większości psów pozwoli to na poprawę. Niestety, polepszenie komfortu życia rzadko utrzymuje się w dłuższym okresie. Większość psów w późniejszym życiu ma ograniczenia ruchu, ćwiczeń i wymagają leków.
Zabiegi chirurgiczne są podzielone na procedury, które zmieniają anatomię stawu i procedury, które są uważane za operacje ratownicze stawu biodrowego.

Symphysiodesis juvenilis (JPS)

Zabieg ten polega niszczeniu chrzęstnego zespolenia miednicy, w celu zmiany wzrostu tak (wstrzymanie wzrostu), że położenie główki w panewce stawu biodrowego jest lepsze, zwiększa się krzywizna jej podparcia. Jest to prosta operacja, która wymaga kauteryzacji elektrycznej części spojenia łonowego. Aby była skuteczna, psy zakwalifikowane muszą być maksymalnie do 5 miesiąca życia i muszą mieć łagodną do umiarkowanej dysplazji potwierdzonej za pomocą testów ortopedycznych (manipulacyjnych) i radiologicznie. JPS jest też operacją profilaktyczną. Wszystkie psy traktowane przez JPS powinny być sterylizowane.
TPO, DPO Potrójna (podwójna) osteotomia miednicy
Zabieg ten polega na chirurgicznej korekcji istniejącego stawu biodrowego w celu poprawy kontaktu główka - panewka. Wykonywane są trzy nacięcia kościi miednicy wokół panewki, tak że wolny fragment kości (biodrowej w okolicy panewki) jest obracany do punktu, który pozwala na optymalne posadowienie główki w panewce. Segmenty kostne są ustabilizowane w nowym położeniu za pomocą śruby i specjalnej płytki. Gojenie kości trwa około 4-6 tygodni. TPO jest skuteczna tylko u psów, które mają wiotkość stawu biodrowego, i nie towarzyszą im wtórne przebudowy kości, zwyrodnienia. W ostatnim czasie opracowano technikę, w której wykonuje się tylko cięcia w dwóch miejscach miednicy, zwanych podwójną osteotomii miednicy.

Darthoplastyka / DARoplastyka

Jest to nadbudowa niewykształconych panewek stawowych, przy użyciu własnych przeszczepów kostnych. Zabieg operacyjny jest alternatywą do zabiegu TPO w związku z mniejszą urazowością, mniejszymi kosztami zabiegu, jak róznież o mniejszch restrykcjach dotyczących kwalifikacji pacjenta. Gojenie przeszczepów trwa około 6 tyg.
Usunięcie głowy kości udowej i szyjki (dekapitacja) FHNE
Operacja jest zabiegiem ratującym, zwykle rozważanym w przypadkach, gdy nie można wykonywanych zabiegów np.implantacji stawów biodrowych (np. z powodów finansowych lub braku możliwości wynikających z budowy anatomicznej). W tej technice, głowę kości udowej i szyi zostają całkowicie usunięte, tworzy się tzw. staw rzekomy. Ból jest znikomy, brak kostnego styku pomiędzy główką a panewką. Intensywna terapia fizyczna jest obowiązkowe po FHNE a nasz fizjoterapeuta jest w stanie zaprojektować plan rehabilitacji odpowiedni dla Twojego psa, tak aby zwiększyć mobilność pacjenta.

Endoproteza stawu biodrowego THR

Całkowita wymiana stawu biodrowego jest zaawansowanym zabiegiem chirurgicznym i powinien być wykonywany wyłącznie przez doświadczonych chirurgów ortopedów. Polea ona na usunięciu całości chorego stawu biodrowego. Główka wykonana jest z metalowego implantu a panewkę zastępuje się z tworzywa sztucznego i metalowego implantu. Implanty mogą być przymocowane do kości za pomocą cementu kostnego albo mogą mieć porowatą powłokę, w którą kość może wzrastać. W Klinice Niedzielski wykonuje się implanty w technice cementowej z użyciem implantów Aesculap.